[۱] تفسیر برهان، ج ۱، ص ۴۱٫

[۲] تفسیر المجمع البیان، ج ۱، ص ۱۴ و ۱۵٫

[۳] تفسیر نمونه، ج ۲۷، ص ۴۲۹٫

[۴] مجمع البیان، ج ۱، ص ۶۹۳٫

[۵] ثوابت الاعمال، ص ۱۳۳٫

[۶] تفسیر نمونه، ج ۲۷، ص ۴۵۴٫

[۷] اقتباس از سؤال شماره ۸۷۲ (سایت اسلام کوئست: ۱۰۲۱).

[۸] – لا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ:”

[۹] – مزمل ،۴  وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلًا

[۱۰]-نحل،۹۸، فَإِذا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجیمِ

[۱۱]- تفسیر نمونه، ج‏۱۱، ص:۴۰۱ و۴۰۲

[۱۲]-  مستدرک‏الوسائل ج : ۴ ص : ۲۶۵- ۴، الشَّیْخُ أَبُو الْفُتُوحِ الرَّازِیُّ فِی تَفْسِیرِهِ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبَّاسٍ‏قَالَ أَوَّلُ آیَةٍ نَزَلَتْ أَوْ أَوَّلُ مَا قَالَهُ جَبْرَئِیلُ لِرَسُولِ اللَّهِ ص فِی أَمْرِ الْقُرْآنِ أَنْ قَالَ لَهُ یَا مُحَمَّدُ قُلْ أَسْتَعِیذُ بِالسَّمِیعِ الْعَلِیمِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ ثُمَّ قَالَ قُلْ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ‏

[۱۳] . اقتباس به سؤال شماره ۱۵۶۵ (سایت اسلام کوئست: ۱۵۷۹).

[۱۴] امام خمینی ، توضیح المسائل (المحشی)، ج۱،ص۲۱۵ .

[۱۵] همان،  ج۱، ص۲۶۹٫

[۱۶] همان، ج۱، ص ۱۸۵، م۳۱۶٫

[۱۷] با استفاده از نرم افزار پرسمان

[۱۸] . اقتباس از سؤال شماره ۲۷۹۷ (سایت اسلام کوئست: ۳۰۹۴).

[۱۹] . توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج‏۱، ص۱۸۶٫

[۲۰] . همان، ص ۱۸۷٫

[۲۱] . همان، ص۲۱۴٫

[۲۲] . همان، ص ۱۸۸٫

[۲۳] . اقتباس از سؤال شماره ۳۶۳۵ (سایت اسلام کوئست: ۴۳۱۹).

[۲۴] طباطبایی، سید محمدحسین، آموزش دین، جمع آوری، تلفیق و تنظیم آیت اللهی، سید مهدی، ص ۱۳۳، دفتر انتشارات اسلامی، وابسته به جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیه قم، چاپ چهارم، ۱۳۸۵ شمسی.

[۲۵] . سجده، ۱۰ و ۱۱٫

[۲۶] . گردآوری و ترجمه، پاینده، ابوالقاسم، نهج الفصاحة ، حدیث ۲۶۴۵، سازمان چاپ و انتشارات جاویدان.

[۲۷] . شیخ مفید، ارشاد، ص ۲۲۹، ترجمه محمد باقر ساعدی خراسانی، انتشارات اسلامیه.

[۲۸] . یزدی، شیخ حسن بن علی، انوار الهدایة، ص ۱۱۵، چاپخانه نعمان، نجف.

[۲۹] . محجة البیضاء، ج ۸، ص ۲۹۲٫

[۳۰] . مجلسی، محمدباقر ، بحار الأنوار، ج ۸۲، ص ۱۶۹، از منشورات چاپخانه اسلامیه، تهران.

[۳۱] . اقتباس از سؤال شماره ۳۷۹۲ (سایت اسلام کوئست: ۳۷۹۲).

[۳۲] گنابادى سلطان محمد، تفسیر بیان السعادة فى مقامات العبادة، ج‏۳ ص۲۶۴، چاپ دوم، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، بیروت، ۱۴۰۸ ق.

[۳۳] محدث نورى، مستدرک الوسائل، ج ۴،ص ۲۶۸، مؤسسه آل البیت علیهم السلام، قم، ۱۴۰۸ ق.

[۳۴] کلینی، یعقوب، الکافی، ‏ج۲، ص ۶۱۳ ، چاپ چهارم‏، دار الکتب الإسلامیة، تهران، ۱۳۶۵ ش؛ مازندرانى، ابن شهرآشوب، مناقب آل أبی طالب (ع)، ج ، ص ، مؤسسه انتشارات علامه، قم، ۱۳۷۹ ق‏؛ شیخ حر عاملى، وسائل الشیعة، ج ، ص ، مؤسسه آل البیت علیهم‏السلام، قم، ۱۴۰۹ ق‏؛ على بن عیسى إربلى، کشف الغمة، ج ص ، چاپ مکتبة بنى هاشمى تبریز، ۱۳۸۱ ق؛ شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج ص ، انتشارات جامعه مدرسین قم، ۱۴۱۳ ق.

[۳۵] اقتباس از سؤال شماره ۴۹۷۴ (سایت اسلام کوئست: ۵۵۴۱).

[۳۶] . اعراف،۲۰۴، وَ إِذا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ أَنْصِتُوا لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ.

[۳۷] . تفسیر برهان، ج ۲، ص ۵۷، یجب الانصات للقرآن فى الصلاة و فى غیرها و اذا قرء عندک القرآن وجب علیک الانصات و الاستماع.

[۳۸] . تفسیر برهان، ج ۲، ص ۵۶٫

[۳۹] . تفسیر نمونه، ج ‏۷، ص ۷۱٫

[۴۰] . توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۲۱۴، م ۳۵۶٫

.[۴۱] توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۲۷۰، م ۴۷۷٫

[۴۲] توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۵۹۲، م ۱۰۹۳٫

[۴۳] همان ، آیات عظام شبیری زنجانی و مکارم شیرازی.

[۴۴] توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۵۹۵، م ۱۰۹۷٫

[۴۵] همان، م ۱۰۹۹٫

[۴۶] توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۵۹۳، م ۱۰۹۶، اگر آیه سجده را از کسى که قصد خواندن قرآن ندارد، بشنود، یا از مثل گرامافون آیه سجده را بشنود لازم نیست سجده نماید ، ولى اگر از آلتى  که صداى خود انسان را مى‏رساند بشنود واجب است سجده کند.

[۴۷] . توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏۲، ص ۶۲۳٫

[۴۸] . همان، ص ۶۲۴٫

[۴۹] . همان، ص ۶۲۸٫

[۵۰]. توضیح المسائل، ج ۱، ص ۹۳، م ۱۳۹٫

[۵۱]. نجاة العباد (للإمام الخمینی)، ص ۳۰۳٫

[۵۲]. توضیح المسائل آیت الله بهجت، م ۱۴۰٫

[۵۳]. همان.

[۵۴]. توضیح المسائل آیت الله صافی، م ۱۴۰٫

[۵۵]. توضیح المسائل آیت الله وحید، م ۱۴۰٫

[۵۶]. همان.

[۵۷]. همان.

[۵۸] مقام معظم رهبری ،أجوبة الاستفتاءات فارسی، ص ۳۱، مسأله ۱۶۵٫